پایان نامه خروج صغير از حجر 60 ص - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان
| پایان نامه خروج صغير از حجر 60 صمقدمه : حمل از حقوق مدني متمتع مي گردد، مشروط بر اينكه زنده متولد شود . حتي مجنون و حمل (مشروط بر اينكه زنده متولد شود 957) پس آنچه مهم است. وجود يا فقدان اهليت استيفاء است كه سبب مي شود شخص را از انجام امور باز دارد يا به او اجازه ي انجام اموري را دهد. مي دانيم كه محجورين بر سه قسم هستند صغير، مجنون، سفيه در اين مجموعه تنها بحث بر سر يكي از محجورين مي باشد و آن هم صغير است. صغير هم خود بر 2 قسم است: مميز و غير مميز. راجع به صغير غير مميز بايد گفت، از آنجا كه عقود و معاملات به قصد انشاء محقق مي گردد. (ماده 191) صغير غير مميز فاقد چنين قصدي است.در نتيجه معاملاتش باطل است. چه معاملات صرفاً نافع و چه صرفاً مضرر و چه محتمل وي راجع به صغير مميز و معاملات او جاي تأمل دارد و بايد مورد بررسي قرار گيرد. اينكه صغير مميز در چه زماني از حجر خارج مي شود و اهليت انجام امور خود را دارد موضوع بحث اين مجموعه مي باشد كه نويسنده تمام هم و غم خود را معطوف به پاسخگويي به آن نموده است. مبحث اول : 1- تعريف اهليت و انواع آن 1-1- اهليت تمتع : اهليت براي دارا بودن حقوق بازنده متولد شدن انسان شروع و با مرگ او تمام مي شود و طبق ماده 958 ق.م هر انساني متمع از حقوق مدني خواهد بود ... و براي آنكه تصور نشود كه حمل از حقوق مدني محروم است ماده 957 ق.م مي گويد حمل از حقوق مدني متمتع مي گردد مشروط بر اينكه زنده متولد شود پس حتي نطفه هم به محض انعقاد موضوع حق تمتع قرار مي گيرد به طور ناقص و كامل شدن اين حق منوط به زنده متولد شدن حمل است. بنابراين براي تحقق اهليت تمتع فقط كافي است انسان زنده باشد. در مورد حمل نيز، هرگاه پس از تولد، حتي براي يك لحظه زنده باشد و سپس بميرد به اعتبار يك لحظه حيات دارنده حق است و پس از فوت او حقوق و اموال او به وارث او منتقل مي شود. 2-1 اهليت استيفاء هر انساني متمتع از حقوق مدني خواهد بود، ليكن هيچ كس نمي تواند حق خود را اجرا كند مگر اينكه براي اين امر اهليت قانوني داشته باشد. براي آنكه متعاملين اهل محسوب شوند بايد بالغ و عاقل و رشيد باشند . اما مبناي اهليت استيفاء داشتن درك و تمييز است زيرا اراده ي انشايي كه براي انجام دادن اعمال حقوقي لازم و ضروري است فقط در اشخاص داراي تمييز موجود است. بنابراين در صورتي كه تمييز شخص كامل باشد اهليت او نيز كامل خواهد بود مانند انسان رشيد ولي اگر تمييز شخص كامل نبود و فقط برخي از امور و مسائل را از هم تمييز مي داد در اين صورت اهليت او نسبي خواهد بود مانند شخص سفيه كه در برخي از امور هم چون امور مالي فاقد درك و تمييز است و از اراده ي اموال خود به طور عاقلانه عاجز است و در اين امور فاقد اهليت است (م. 1208 و 121 ق.م) علاوه بر تقسيم بندي عدم اهليت بر عام و خاص حجر نيز طبق مفاد اين ماده بر دو نوع است. حجر در رابطه با تمام حقوق محجور مانند حجر صغير و ديوانه و حجر در رابطه با برخي از حقوق محجور مانند حجر ورشكسته. هم چنين در اين ماده مقصود مقنن از اهليت، اهليت عقد در حين حدوث آثار معامله است. اهليت در بقاء معامله مثلاً در مورد عقود جايز اهليت در بقاء لازم است به همين رو اگر در اين عقود عاقد ديوانه گردد عقد منحل مي شود. هم چنين اين ماده فقط اختصاص به حجر دماغي كه مختص (حجر صغير، ديوانه و سفيه) نمي باشد بلكه اعم از حجر دماغي است و حتي حجر سوء ظني نيز در بر مي گيرد. مانند حجر مفلس و ورشكسته كه قانونگذار به سبب سوء ظني كه به اين افراد و اين كه مبادا عمل و تصرفات آنها سبب ضرر به ديگران شود. حسب ظاهر از آنها حمايت مي كند اما در حقيقت از افراد ديگري كه در برخود با آنها هستند حمايت مي كند. دریافت فایل جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید |